NOS Nieuws•
-
Fatima Bajja
redacteur Binnenland
-
Fatima Bajja
redacteur Binnenland
In heel Nederland verschijnen steeds meer grootschalige wooncomplexen voor arbeidsmigranten, zien het Expertisecentrum Flexwonen en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). Hoewel het een oplossing is voor werkgevers om hun tijdelijk personeel te huisvesten, stuit het ook op verzet van omwonenden.
Uitzendbureaus en bedrijven plannen woonpensions in Nieuwegein (368 arbeidsmigranten), Roosendaal (300) en Liempde (400).”We zien vrijwel in heel Nederland een vraag naar wooncomplexen”, zegt een woordvoerder van de VNG. Zijn organisatie ontvangt steeds vaker vragen van gemeenten over grootschalige huisvesting.
Volgens Wim Reedijk van het Expertisecentrum Flexwonen is er al jaren een groot tekort aan fatsoenlijke huisvesting voor deze doelgroep. Hij noemt grote woonkazernes een prima oplossing voor werknemers die hier tijdelijk komen. “We hebben arbeidsmigranten in grote delen van de economie hard nodig.”
Bij die nieuwe ontwikkeling plaatst Reedijk wel een kanttekening. De woonkazernes stuiten volgens hem wel vaak op weerstand van omwonenden, zoals het geplande wooncomplex in Liempde. Bewoners van het buurtschap Vrilkhoven hebben zich verenigd en komen in verzet tegen het ‘massale’ gebouw.
Actie
“Wij hebben juist voor de rust een huis gekocht in een buitengebied, net als veel andere mensen hier. Straks komen er 400 arbeidsmigranten in een gemeenschap van 100 inwoners”, vertelt Maureen van Heertum uit Vrilkhoven.
Voor haar betekent dat een gebouw van driehoog op zo’n tweehonderd meter van haar huis. Ze verwacht overlast en vreest voor haar veiligheid. “Ik fiets nu ‘s avonds alleen op straat, hoe moet dat straks als het wooncomplex er staat met 400 man?” Van Heertum is niet tegen arbeidsmigratie, maar vindt zo’n grote woonvoorziening niet passen in landelijk gebied. Daarom voert het buurtschap actie in de gemeente Boxtel.
Vrilkhoven lanceert vandaag het manifest Stop de arbeidsmigratie-industrie. Actiegroepen uit andere plaatsen waar plannen zijn voor grote woonkazernes steunen de actie: Bergen op Zoom, Dinteloord, Veghel, Roosendaal en Riel. Ze willen zoveel mogelijk handtekeningen ophalen, ook uit andere gemeenten waar dit speelt, en deze aanbieden aan de politici in Den Haag.
Leon Anraad vreest dat zijn woonplaats een afvoerputje wordt. In zijn dorp komen mogelijk 800 arbeidsmigranten op twee locaties. “Wij krijgen hier allerlei zaken die wij niet willen. Een grote groep hier is daardoor het vertrouwen kwijt in het lokale bestuur.”
Nooit applaus
“Wij worden nooit met applaus ontvangen, maar vaak met achterdocht”, vertelt Frank van Gool van OTTO Work Force. Hij heeft twintig pensions gerealiseerd in heel Nederland en er volgen nog meer. “We hebben onvoldoende woonruimte voor de grote vraag naar woningen in ons land. Ook de arbeidsmigranten zijn daarvan de dupe”, vertelt hij.
Door een nieuwe wet vanaf 1 januari 2026 mogen arbeidsmigranten niet meer met z’n tweeën op een kamer slapen, wat betekent dat er binnen drie jaar duizenden extra woningen voor hen moeten komen.
De VNG zegt dat de weerstand er altijd al was bij omwonenden, maar ziet wel dat grote groepen mensen de krachten bundelen en samenwerken om grote wooncomplexen tegen te houden. Hij denkt dat dergelijke woonvoorzieningen een negatief imago hebben vanwege problemen in wijken waar goedkope huizen worden opgekocht en verhuurd aan ongeregistreerde arbeidsmigranten.
Het verzet hangt volgens Reedijk af van de plek waar het wordt gebouwd. “Als een complex goed beheerd wordt, neemt de weerstand meestal snel af. Met een nette huisvester die de regels volgt, met goede voorzieningen en 24 uur beheer lijkt uiteindelijk de buurt dan vaak nauwelijks overlast te hebben.”
Noodzaak
Arbeidsmigratie is volgens Anne Deelen van werkgeversorganisatie: VNO-NCW Brabant Zeeland geen populair onderwerp. “Het wordt vaak op een hoop gegooid met asielzoekers en statushouders.”
Zij noemt grote woonkazernes noodzakelijk en denkt dat de druk op de reguliere woningmarkt groter wordt als die er niet zijn. “In een beheerd wooncomplex is de kans op eventuele overlast ook veel kleiner dan bij ‘reguliere woonhuizen’ in woonwijken. Hier is in veel gevallen toezicht en zijn er vrijetijdsvoorzieningen.”
Deelen benadrukt dat vakkrachten nodig zijn voor energietransitie en meer woningen. Ook tijdelijk personeel moet volgens haar ergens kunnen verblijven. Ze hoopt op meer hulp van de landelijke overheid voor gemeentebestuurders. “Door de juiste beeldvorming en het creëren van draagvlak, maar ook bij het doorzetten van goede huisvestingsplannen.”